ekaitz
Vascu[editar]
Pronunciación y silabación: [ e.kai̯ts̻ ]
Sustantivu[editar]
inanimáu - nominativu ekaitz, definíu singular ekaitza, definíu plural /ergativu singular ekaitzak
Declinación
declinación de ekaitz
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | ekaitz | ekaitza | ekaitzak |
| ergativu | ekaitzek | ekaitzak | ekaitzek |
| xenitivu | ekaitzen | ekaitzaren | ekaitzen |
| dativu | ekaitzi | ekaitzari | ekaitzei |
| comitativu | ekaitzekin | ekaitzarekin | ekaitzekin |
| benefactivu | ekaitzentzat | ekaitzarentzat | ekaitzentzat |
| causativu | ekaitzengatik | ekaitzarengatik | ekaitzengatik |
| instrumental | ekaitzez | ekaitzaz | ekaitzez |
| inesivu | ekaitzetan | ekaitzean | ekaitzetan |
| locativu | ekaitzetako | ekaitzeko | ekaitzetako |
| adlativu | ekaitzetara | ekaitzera | ekaitzetara |
| terminativu | ekaitzetaraino | ekaitzeraino | ekaitzetaraino |
| directivu | ekaitzetarantz | ekaitzerantz | ekaitzetarantz |
| alverbial | ekaitzetarako | ekaitzerako | ekaitzetarako |
| ablativu | ekaitzetatik | ekaitzetik | ekaitzetatik |
| partitivu | ekaitzik | ||
| prolativu | ekaiztzat |