emate
Vascu[editar]
Pronunciación y silabación: [ e.ma.te ]
Sustantivu[editar]
inanimáu - nominativu emate, definíu singular ematea, definíu plural /ergativu singular emateak
- Sustantivu verbal d'eman.
Declinación
declinación de emate
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | emate | ematea | emateak |
| ergativu | ematek | emateak | emateek |
| xenitivu | emateren | ematearen | emateen |
| dativu | emateri | emateari | emateei |
| comitativu | ematerekin | ematearekin | emateekin |
| benefactivu | ematerentzat | ematearentzat | emateentzat |
| causativu | ematerengatik | ematearengatik | emateengatik |
| instrumental | ematez | emateaz | emateez |
| inesivu | ematetan | ematean | emateetan |
| locativu | ematetako | emateko | emateetako |
| adlativu | ematetara | ematera | emateetara |
| terminativu | ematetaraino | emateraino | emateetaraino |
| directivu | ematetarantz | ematerantz | emateetarantz |
| alverbial | ematetarako | ematerako | emateetarako |
| ablativu | ematetatik | ematetik | emateetatik |
| partitivu | ematerik | ||
| prolativu | ematetzat |