entamaras

Mira tamién: entamarás

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ (e)(ŋ)n.taˈma.ɾas ]

Forma de verbu

1. Segunda persona singular del pretéritu pluscuamperfeutu d'indicativu d'entamar.
2. Segunda persona singular del pretéritu de suxuntivu d'entamar.

Otres formes

• entamares