Saltar al conteníu

eslovèn

De Wikcionariu

Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ez.luˈβɛ ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín eslovèn, femenín eslovèna; plural masculín eslovèns, femenín eslovènas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular eslovèn ensin plural

  1. (Llingüística) Eslovenu, llingua eslovena.

Axetivu

[editar]

singular masculín eslovèn, femenín eslovèna; plural masculín eslovèns, femenín eslovènas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu, d'Eslovenia.
  2. (Filoloxía) Eslovenu, de la llingua eslovena.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.