Saltar al conteníu

esloveno

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ (e)zloˈβe.no ]
(rexistru)

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra d'eslovenu.


Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ez.loˈβe.no ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín esloveno , femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular esloveno ensin plural

  1. (Llingüística) Eslovenu, llingua eslovena.

Axetivu

[editar]

singular masculín esloveno , femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu, d'Eslovenia.
  2. (Filoloxía) Eslovenu, de la llingua eslovena.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ez.loˈβe.no ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular esloveno ensin plural

  1. (Llingüística) Eslovenu, llingua eslovena.

Axetivu

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena ; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu, d'Eslovenia.
  2. (Filoloxía) Eslovenu, de la llingua eslovena.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ez.loˈβe.no ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular esloveno ensin plural

  1. (Llingüística) Eslovenu, llingua eslovena.

Axetivu

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu, d'Eslovenia.
  2. (Filoloxía) Eslovenu, de la llingua eslovena.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ iʒ.lɔˈve.nu ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular esloveno ensin plural

  1. (Llingüística) Eslovenu, llingua eslovena.

Axetivu

[editar]

singular masculín esloveno, femenín eslovena; plural masculín eslovenos, femenín eslovenas

  1. (Xentiliciu) Eslovenu, d'Eslovenia.
  2. (Filoloxía) Eslovenu, de la llingua eslovena.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]