Saltar al conteníu

esnale

De Wikcionariu
Mira tamién: esnalé, esñale, esñalé

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ (e)zˈna.le ]

Forma de verbu

[editar]
  1. Primer persona singular del presente de suxuntivu d'esnalar.
  2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu d'esnalar.
  3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, d'esnalar.