esne
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ez̺.ne ]
Etimoloxía: Del protovascu *ezene.
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu esne, definíu singular esnea, definíu plural /ergativu singular esneak
Pallabres rellacionaes
Declinación
declinación de esne
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | esne | esnea | esneak |
| ergativu | esnek | esneak | esneek |
| xenitivu | esneren | esnearen | esneen |
| dativu | esneri | esneari | esneei |
| comitativu | esnerekin | esnearekin | esneekin |
| benefactivu | esnerentzat | esnearentzat | esneentzat |
| causativu | esnerengatik | esnearengatik | esneengatik |
| instrumental | esnez | esneaz | esneez |
| inesivu | esnetan | esnean | esneetan |
| locativu | esnetako | esneko | esneetako |
| adlativu | esnetara | esnera | esneetara |
| terminativu | esnetaraino | esneraino | esneetaraino |
| directivu | esnetarantz | esnerantz | esneetarantz |
| alverbial | esnetarako | esnerako | esneetarako |
| ablativu | esnetatik | esnetik | esneetatik |
| partitivu | esnerik | ||
| prolativu | esnetzat |
Referencies
[editar]- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.