fava

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfa.βə ], [ ˈfa.və ]; catalán occidental [ ˈfa.βa ], [ ˈfa.va ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fava; plural faves

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Faba de mayu, fabón (granu).
  2. (Botánica), (Agricultura) Faba de mayu, fabón (planta).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfa.βo ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular fava; plural favas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Faba de mayu, fabón (granu).
  2. (Botánica), (Agricultura) Faba de mayu, fabón (planta).

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ˈfa.vɐ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fava; plural favas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Faba de mayu, fabón (granu).
  2. (Botánica), (Agricultura) Faba de mayu, fabón (planta).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]