ferro
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfɛ.ru ]; catalán occidental [ ˈfɛ.ro ]
«ferro» catalán occidental
(rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular ferro; plural ferros
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfɛ.ro ]
Sustantivu[editar]
masculín singular ferro; plural ferros
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
Italianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfɛr.ro ]
Sustantivu[editar]
masculín singular ferro; plural ferri
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfɛ.ʁu ]
Sustantivu[editar]
masculín singular ferro; plural ferros
Referencies[editar]
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Categoríes:
- Catalán-Asturianu
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos masculinos catalanes
- Química (catalán)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos gallegos
- Química (gallegu)
- Italianu-Asturianu
- Sustantivos italianos
- Sustantivos masculinos italianos
- Química (italianu)
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos masculinos portugueses
- Química (portugués)