fonética

De Wikcionariu
Mira tamién: fonètica

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ foˈne.ti.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fonética; plural fonétiques

  1. (Llingüística) Ciencia qu'estudia los soníos d'una llingua.
  2. (Llingüística) Conxuntu de soníos d'una llingua.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de fonéticu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ foˈne.ti.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fonética; plural fonéticas

  1. (Llingüística) Fonética (ciencia).
  2. (Llingüística) Fonética (conxuntu de soníos).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de fonético.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.