gallec

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ɡəˈʎɛk ]; catalán occidental [ ɡaˈʎek ]

(rexistru)
Anagrama: cegall

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín gallec, femenín gallega ; plural masculín gallecs, femenín gallegues

  1. (Xentiliciu) Gallegu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular gallec ensin plural

  1. (Llingüística) Gallegu, llingua gallega.

Axetivu[editar]

singular masculín gallec, femenín gallega; plural masculín gallecs, femenín gallegues

  1. (Xentiliciu) Gallegu, de Galicia.
  2. (Filoloxía) Gallegu, de la llingua gallega.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.