georgiana

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ʒə.uɾ.ʒiˈa.nə ]; catalán occidental [ ʒe.oɾ.ʒiˈa.na ], valencianu [ d͡ʒe.oɾ.d͡ʒiˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín georgiana, masculín georgià; plural femenín georgianes, masculín georgians

  1. (Xentiliciu) Xeorxana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de georgià.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ xe.oɾˈxja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín georgiana, masculín georgiano; plural femenín georgianas, masculín georgianos

  1. (Xentiliciu) Xeorxana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de georgiano.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ d͡ʒe.uɾˈd͡ʒja.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín georgiana, masculín georgian; plural femenín georgianas, masculín georgians

  1. (Xentiliciu) Xeorxana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de georgian.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʒe.oɾ.ʒiˈɐ.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín georgiana, masculín georgiano; plural femenín georgianas, masculín georgianos

  1. (Xentiliciu) Xeorxana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de georgiano.