grandalés

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Asitiamientu del conceyu Grandas de Salime n'Asturies.

Pronunciación y silabación: [ ɣɾa(ŋ)n.daˈles ]
Etimoloxía: De Grandas (de Salime) + sufixu -és.

Sustantivu[editar]

singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín y femenín grandaleses

  1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu y de la villa de Grandas de Salime.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín grandalés, femenín grandalesa, neutru grandalés ~ grandaleso; plural masculín y femenín grandaleses

  1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu y a la villa de Grandas de Salime.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de grandalés.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɡɾan.daˈles ]

Sustantivu[editar]

singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín grandaleses, femenín grandalesas

  1. (Xentiliciu) Grandalés (habitante).

Otres formes

Axetivu[editar]

singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín grandaleses, femenín grandalesas

  1. (Xentiliciu) Grandalés, de Grandas de Salime.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.