herbívoro

De Wikcionariu
Mira tamién: herbivoro

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ eɾˈβi.βo.ɾo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'herbívoru.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ eɾˈβi.βo.ɾo ]

Axetivu[editar]

singular masculín herbívoro, femenín herbívora ; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɛɾˈβi.βo.ɾo ]

Axetivu[editar]

singular masculín herbívoro, femenín herbívora; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɛɾˈβi.vu.ɾu ]

Axetivu[editar]

singular masculín herbívoro, femenín herbívora; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]