hongaro
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ oŋˈga.ɾo ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín hongaro, femenín hongara; plural masculín hongaros, femenín hongaras
- (Xentiliciu) Húngaru (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular hongaro ensin plural
- (Llingüística) Húngaru, llingua húngara.
Axetivu[editar]
singular masculín hongaro, femenín hongara; plural masculín hongaros, femenín hongaras
- (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
- (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.