humano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ uˈma.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'humanu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ uˈma.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu, ser humanu.
  2. Humanu, ser humanu machu, home.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana ; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ uˈma.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu, ser humanu.
  2. Humanu, ser humanu machu, home.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu.

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ uˈmɐ.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu, ser humanu.
  2. Humanu, ser humanu machu, home.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín humano, femenín humana; plural masculín humanos, femenín humanas

  1. Humanu.

Referencies[editar]