Saltar al conteníu

iraniana

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ i.ɾə.niˈa.nə ]
  • catalán occidental [ i.ɾa.niˈa.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín iraniana, masculín iranià; plural femenín iranianes, masculín iranians

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'iranià.

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.ɾaˈnja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'iraniano.

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.ɾaˈnja.no ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín iraniana, masculín iranian; plural femenín iranianas, masculín iranians

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'iranian.

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.ɾɐ.niˈɐ.nɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'iraniano.

Referencies

[editar]