isard
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ iˈzaɾt ]
Sustantivu[editar]
masculín singular isard; plural isards
- (Zooloxía) Robecu (Rupicapra pyrenaica & Rupicapra rupicapra).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ i.zaʁ ]
«isard» (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular isard; plural isards
- (Zooloxía) Robecu (Rupicapra pyrenaica).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ iˈzaɾt ]
Sustantivu[editar]
masculín singular isard; plural isards
- (Zooloxía) Robecu, robezu (Rupicapra pyrenaica & Rupicapra rupicapra, n'especial la primera).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
Categoríes:
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos masculinos catalanes
- Zooloxía (catalán)
- Francés-Asturianu
- Pallabres franceses con rexistru sonoru
- Sustantivos franceses
- Sustantivos masculinos franceses
- Zooloxía (francés)
- Occitanu-Asturianu
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos masculinos occitanos
- Zooloxía (occitanu)