janiĉaro

Esperanto

Pronunciación

• [ ja.ni.ˈt͡ʃa.ro ]

Etimoloxía

• Del turcu «yeniçeri».

Sustantivu

nominativu singular janiĉaro; nominativu plural janiĉaroj; acusativu singular janiĉaron; acusativu plural janiĉarojn

1. (Historia) Xenízaru.