japonés

De Wikcionariu
Mira tamién: japonès, japonês

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ xa.poˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín japonés, femenín japonesa; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular japonés ensin plural

  1. (Llingüística) Xaponés, llingua xaponesa.

Axetivu[editar]

singular masculín japonés, femenín japonesa ; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés, del Xapón.
  2. (Filoloxía) Xaponés, de la llingua xaponesa.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʒɐ.puˈnɛs̺ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín japonés , femenín japonesa; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular japonés ensin plural

  1. (Llingüística) Xaponés, llingua xaponesa.

Axetivu[editar]

singular masculín japonés, femenín japonesa; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés, del Xapón.
  2. (Filoloxía) Xaponés, de la llingua xaponesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʒa.puˈnes ], [ d͡ʒa.puˈnes ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín japonés, femenín japonesa; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular japonés ensin plural

  1. (Llingüística) Xaponés, llingua xaponesa.

Axetivu[editar]

singular masculín japonés, femenín japonesa; plural masculín japoneses, femenín japonesas

  1. (Xentiliciu) Xaponés, del Xapón.
  2. (Filoloxía) Xaponés, de la llingua xaponesa.

Pallabres rellacionaes