lar
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈlaɾ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular lar; plural lares
- Llar, sitiu del fueu.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈlaɾ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular lar; plural lares
- Llar, casa habitual, familiar.
Sinónimos
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈlaɾ ]
«lar»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular lar; plural lars
Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈlaɾ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular lar; plural lares
- Llar, casa habitual, familiar.
Categoríes:
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos masculinos españoles
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos gallegos
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos masculinos occitanos
- Arquiteutura (occitanu)
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos masculinos portugueses