llatín
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ ʎaˈtiŋ ]
«llatín»
(rexistru)
Etimoloxía
[editar]- Del llatín latine, "en llatín, en llingua llatina", y del llatín latinus, "llatín, del Laciu", por evolución fonética converxente.
Sustantivu (1)
[editar]
masculín singular llatín ensin plural
- (Llingüística) Llingua indoeuropea orixinaria de Roma y de la rexón del Laciu, de la que derivaron les llingües romances.
Términos rellacionaos[editar]
- Roma, Laciu; aragonés, asturlleonés, castellanu/español, catalán, dálmata/dalmáticu, francés, francoprovenzal, gallegu, italianu, ligur/xenovés, lombardu, mozárabe, napolitanu ~ napolitán, occitanu, portugués, retorrománicu, rumanu, sardu, sicilianu
Abreviatura o sigla[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]«llatín»: llingua llatina
Sustantivu (2)
[editar]singular masculín llatín, femenín llatina; plural masculín llatinos, femenín llatines
- (Xentiliciu) Habitante de la rexón italiana del Laciu.
Términos rellacionaos[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]«llatín»: habitante del Laciu
Axetivu
[editar]singular masculín llatín, femenín llatina, neutru llatino; plural masculín llatinos, femenín llatines
- (Llingüística) Relativo a la llingua llatina.
- (Lliteratura) Relativo a la lliteratura en llingua llatina.
- (Llingüística) Relativo a les llingües neollatines.
- (Xentiliciu) Relativo a la rexón italiana del Laciu.
Sinónimos[editar]
Términos rellacionaos[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]«llatín»: de la llingua o lliteratura llatina
«llatín»: de les llingües neollatines
«llatín»: del Laciu
Referencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Ver tamién
[editar]Consulta l'artículu de Wikipedia.