mans

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈmans ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de man.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈmans ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de .

Axetivu[editar]

singular masculín mans, femenín mansa; plural masculín mansos, femenín manses

  1. (Zooloxía) Mansu.

Antónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈmaŋs ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de man.


Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈmas ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de man.