Saltar al conteníu

mauriciana

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ maw.ɾiˈθja.na ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín mauricianu ; plural femenín mauricianes, masculín mauricianos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante de Mauriciu.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de mauricianu.

Referencies

[editar]
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ məw.ɾi.siˈa.nə ]
  • catalán occidental [ maw.ɾi.siˈa.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín mauricià; plural femenín mauricianes, masculín mauricians

  1. (Xentiliciu) Mauriciana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de mauricià.

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • non seseante [ maw.ɾiˈθja.na ]; seseante [ maw.ɾiˈsja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín mauriciano; plural femenín mauricianas, masculín mauricianos

  1. (Xentiliciu) Mauriciana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de mauriciano.

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ maw.ɾiˈθja.na ]; seseante [ maw.ɾiˈsja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín mauriciano; plural femenín mauricianas, masculín mauricianos

  1. (Xentiliciu) Mauriciana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de mauriciano.

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ maw.ɾiˈsja.no ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín maurician; plural femenín mauricianas, masculín mauricians

  1. (Xentiliciu) Mauriciana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de maurician.

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ mɐw.ɾi.siˈɐ.nɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín mauriciana, masculín mauriciano; plural femenín mauricianas, masculín mauricianos

  1. (Xentiliciu) Mauriciana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de mauriciano.

Referencies

[editar]