mexicana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ me.ʃiˈka.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicanu ; plural femenín mexicanes, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Habitante de México.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicanu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ me.ʃiˈka.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicano; plural femenín mexicanas, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicano.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ mək.siˈka.nə ]; catalán occidental [ mek.siˈka.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicà; plural femenín mexicanes, masculín mexicans

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicà.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ me.xiˈka.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicano; plural femenín mexicanas, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Otres formes

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicano.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mɛ.ʃiˈka.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicano; plural femenín mexicanas, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicano.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ mɨ.ʃiˈka.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana , masculín mexicano; plural femenín mexicanas, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicano.

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ me.t͡siˈka.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexican; plural femenín mexicanas, masculín mexicans

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexican.

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ me.ʃiˈkɐ.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mexicana, masculín mexicano; plural femenín mexicanas, masculín mexicanos

  1. (Xentiliciu) Mexicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mexicano.

Referencies[editar]