mongola

De Wikcionariu
Mira tamién: mongòla

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ moŋˈɣo.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mongola, masculín mongol; plural femenín y masculín mongoles

  1. (Xentiliciu) Habitante de Mongolia.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mongol.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ moŋˈgo.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mongola, masculín mongol; plural femenín mongolas, masculín mongols

  1. (Xentiliciu) Mongola (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mongol.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ muŋˈgɔ.ɫə ]; catalán occidental [ moŋˈgɔ.ɫa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mongola, masculín mongol; plural femenín mongoles, masculín mongols

  1. (Xentiliciu) Mongola (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mongol.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ moŋˈgo.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mongola, masculín mongol; plural femenín mongolas, masculín mongoles

  1. (Xentiliciu) Mongola (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mongol.