morciniegu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Asitiamientu del conceyu Morcín n'Asturies.

Pronunciación y silabación: [ moɾ.θiˈnje.ɣu ]
Etimoloxía: De Morcín + sufixu -iegu.

Sustantivu[editar]

singular masculín morciniegu, femenín morciniega; plural masculín morciniegos, femenín morciniegues

  1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Morcín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín morciniegu, femenín morciniega, neutru morciniego; plural masculín morciniegos, femenín morciniegues

  1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu de Morcín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.