murciano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ muɾˈθja.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de murcianu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ muɾˈθja.no ]; seseante [ muɾˈsja.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana ; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu, de Murcia.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ muɾˈθja.no ]; seseante [ muɾˈsja.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu, de Murcia.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ muɾ.siˈɐ.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín murciano, femenín murciana; plural masculín murcianos, femenín murcianas

  1. (Xentiliciu) Murcianu, de Murcia.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]