Saltar al conteníu

nauruana

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ naw.ɾuˈa.na ], [ nawˈɾwa.na ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruanu ; plural femenín nauruanes, masculín nauruanos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante de Nauru.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de nauruanu.

Referencies

[editar]
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ nəw.ɾuˈa.nə ]
  • catalán occidental [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruà; plural femenín nauruanes, masculín nauruans

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de nauruà.

Referencies

[editar]
  • Gran Diccionari de la Llengua Catalana; Grup Enciclopèdia. Consulta on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de nauruano.

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de nauruano.

Referencies

[editar]
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ naw.ɾuˈɐ.nɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de nauruano.

Referencies

[editar]