nauruana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ naw.ɾuˈa.na ], [ nawˈɾwa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruanu ; plural femenín nauruanes, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Nauru.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruanu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruano.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ nə.u.ɾuˈa.nə ]; catalán occidental [ na.u.ɾuˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruà; plural femenín nauruanes, masculín nauruans

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruà.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruano.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ naw.ɾuˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruano.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ nɐw.ɾuˈɐ.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nauruana, masculín nauruano; plural femenín nauruanas, masculín nauruanos

  1. (Xentiliciu) Nauruana (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de nauruano.