nieta

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈnje.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nieta, masculín nietu ; plural femenín nietes, masculín nietos

  1. (Parentescu) La fía del fíu o de la fía.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈnje.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nieta, masculín nieto; plural femenín nietas, masculín nietos

  1. (Parentescu) Nieta, ñeta.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈnje.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nieta, masculín nieto; plural femenín nietas, masculín nietos

  1. (Parentescu) Nieta, ñeta.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈnje.tɐ ], [ ˈne.tɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín nieta , masculín nieto; plural femenín nietas, masculín nietos

  1. (Parentescu) Nieta, ñeta.