noreñés
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ no.ɾeˈɲes ]
Etimoloxía: De Noreña + sufixu -és.
Sustantivu[editar]
singular masculín noreñés, femenín noreñesa; plural masculín y femenín noreñeses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu o de la villa de Noreña.
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín noreñés, femenín noreñesa, neutru noreñés ~ noreñeso; plural masculín y femenín noreñeses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu o a la villa de Noreña.
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma neutra de noreñés.
Otres formes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.