Saltar al conteníu

omanita

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ u.məˈni.tə ]
  • catalán occidental [ o.maˈni.ta ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín y femenín omanita; plural masculín y femenín omanites

  1. (Xentiliciu) Omanianu, omaniana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín omanita; plural masculín y femenín omanites

  1. (Xentiliciu) Omanianu, d'Omán.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Gran Diccionari de la Llengua Catalana; Grup Enciclopèdia. Consulta on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ɔ.mɐˈni.tɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín y femenín omanita; plural masculín y femenín omanitas

  1. (Xentiliciu) Omanianu, omaniana (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín omanita; plural masculín y femenín omanitas

  1. (Xentiliciu) Omanianu, d'Omán.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]