Saltar al conteníu

pandiellina

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ pa(ŋ)n.djeˈʎi.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín pandiellina, masculín pandiellín ; plural femenín pandiellines, masculín pandiellinos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Pandiellu, nel conceyu Cabrales.

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de pandiellín.

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.