payariegu

Asturianu

Vista de Payares.

Pronunciación y silabación: [ pa.ʝaˈɾje.ɣu ]
Etimoloxía: De Payares + -iegu.

Sustantivu

singular masculín payariegu, femenín payariega; plural masculín payariegos, femenín payariegues

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Payares, nel conceyu de Ḷḷena.

Pallabres rellacionaes

• ḷḷenizu; malveanu, tuizán

Axetivu

singular masculín payariegu, femenín payariega, neutru payariego; plural masculín payariegos, femenín payariegues

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Payares, nel conceyu de Ḷḷena.
2. (Cronoloxía) Relativo al mes de payares, propio al mes de payares, del mes de payares.

Pallabres rellacionaes

• [1] ḷḷenizu; malveanu, tuizán
• [2] payares, noviembre; xinerizu, febrerín, marciegu/marciellu/marcín/marcial/marzalín/marzán, abriliegu, agostiegu/agostín/agostizu, setembriegu/setembrín, decembrín

Traducciones y equivalencies

«payariegu»: del mes de payares

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.