Saltar al conteníu

perra

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
Una perra pastor alemán con cachorros.

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈpe.ra ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín perra, masculín perru ; plural femenín perres, masculín perros

  1. (Cánidos) Perru fema.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈpe.ra ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín perra, masculín perro; plural femenín perras, masculín perros

  1. (Cánidos) Perra, perru fema.

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.