presbiteriana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.teˈɾja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín presbiteriana, masculín presbiterianu ; plural femenín presbiterianes, masculín presbiterianos

  1. (Cristianismu) Persona que practica'l presbiterianismu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de presbiterianu.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ pɾəz.βi.tə.ɾiˈa.nə ]; catalán occidental [ pɾez.βi.te.ɾiˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín presbiteriana, masculín presbiterià; plural femenín presbiterianes, masculín presbiterians

  1. (Cristianismu) Presbiteriana.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de presbiterià.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.teˈɾja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos

  1. (Cristianismu) Presbiteriana.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de presbiteriano.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.tɛˈɾja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos

  1. (Cristianismu) Presbiteriana.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de presbiteriano.


Portugués[editar]

Sustantivu[editar]

singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos

  1. (Cristianismu) Presbiteriana.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de presbiteriano.