provenir

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɾo.βeˈniɾ ]

Verbu[editar]

  1. Tener l'orixe o'l principiu n'ayuri o en daqué.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ pɾu.βəˈni ], [ pɾu.vəˈni ]; catalán occidental [ pɾo.βeˈni ], [ pɾo.veˈni ], valencianu [ pɾo.βeˈniɾ ], [ pɾo.veˈniɾ ]

Verbu[editar]

  1. Provenir, proceder.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɾo.βeˈniɾ ]

Verbu[editar]

  1. Provenir, proceder.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.