soriano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ soˈɾja.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de sorianu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ soˈɾja.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

Axetivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana ; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ sɔˈɾja.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

Axetivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ su.ɾiˈɐ.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

Axetivu[editar]

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies[editar]