soteru

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ soˈte.ɾu ]
Etimoloxía: De Sotu (Deu) + -eru.

Sustantivu

singular masculín soteru, femenín sotera; plural masculín soteros, femenín soteres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Sotu Deu, nel conceyu de Parres.

Pallabres rellacionaes

• parragués; degueru, llagüencu

Axetivu

singular masculín soteru, femenín sotera, neutru sotero; plural masculín soteros, femenín soteres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Sotu Deu, nel conceyu de Parres.

Pallabres rellacionaes

• parragués; degueru, llagüencu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.