Saltar al conteníu

tungsteno

De Wikcionariu

Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ tunsˈte.no ]

(rexistru)

Sustantivu

[editar]

masculín singular tungsteno ensin plural

  1. (Química) Wolframiu, tungsteniu.

Sinónimos

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ tuŋɡsˈte.no ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular tungsteno ensin plural

  1. (Química) Wolframiu, tungsteniu.

Sinónimos

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Vascu

[editar]

Sustantivu

[editar]
  1. (Química) Wolframiu, tungsteniu.

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.