veigueñu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ bejˈɣe.ɲu ]
Etimoloxía: De (A) Veiga + sufixu -eñu.
Sustantivu[editar]
singular masculín veigueñu, femenín veigueña; plural masculín veigueños, femenín veigueñes → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu o de la villa d'A Veiga.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín veigueñu, femenín veigueña, neutru veigueño; plural masculín veigueños, femenín veigueñes → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu o a la villa d'A Veiga.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.