vi
Asturianu
[editar] Pronunciación y silabación: [ ˈbi ]
Forma de verbu
[editar]- Primer persona singular del pretéritu perfeutu d'indicativu del verbu ver.
Catalán
[editar] Pronunciación y silabación: [ ˈbi ], [ ˈvi ]
«vi»
(rexistru)
Etimoloxía: Del llatín vinum.
Sustantivu
[editar]masculín singular vi; plural vins
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies
[editar]- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Danés
[editar]
Pronome
[editar]- Nós, pronome pa la primer persona plural.
Serbiu
[editar] Pronunciación y silabación: [ ʋi ]
Pronome
[editar]
Otres formes
- Cirílicu: ви