via

De Wikcionariu
Mira tamién: vía

Llatín[editar]

Pronunciación[editar]

  • llatín clásicu [ ˈwi.a ] (uĭa)
(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín - nominativu via, xenitivu viae

  1. Calle, camín, calzada, vía.

Declinación[editar]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma vocativa singular de via.
  2. Forma ablativa singular de via.

Referencies[editar]

  • Diccionario Etimológico Latino-Español; Santiago Segura Munguía, Ediciones Generales Anaya, 1985, 1ª edición ISBN: 84-7525-306-7.