via
Mira tamién: vía |
Llatín[editar]
Pronunciación[editar]
- llatín clásicu [ ˈwi.a ] (uĭa)
«via» (rexistru)
Sustantivu[editar]
femenín - nominativu via, xenitivu viae
Declinación[editar]
femenín
Forma de sustantivu[editar]
- Forma vocativa singular de via.
- Forma ablativa singular de via.
Referencies[editar]
- Diccionario Etimológico Latino-Español; Santiago Segura Munguía, Ediciones Generales Anaya, 1985, 1ª edición ISBN: 84-7525-306-7.