vilanovés

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Asitiamientu del conceyu Vilanova d'Ozcos n'Asturies.

Pronunciación y silabación: [ bi.la.noˈβes ]
Etimoloxía: De Vilanova (d'Ozcos) + sufixu -és.

Sustantivu[editar]

singular masculín vilanovés, femenín vilanovesa; plural masculín y femenín vilanoveses términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu o de la villa de Vilanova d'Ozcos.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín vilanovés, femenín vilanovesa, neutru vilanovés ~ vilanoveso; plural masculín y femenín vilanoveses términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu y a la villa de Vilanova d'Ozcos.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de vilanovés.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bi.la.noˈβes ]

Sustantivu[editar]

singular masculín vilanovés, femenín vilanovesa; plural masculín vilanoveses, femenín vilanovesas

  1. (Xentiliciu) Vilanovés (habitante).

Axetivu[editar]

singular masculín vilanovés, femenín vilanovesa; plural masculín vilanoveses, femenín vilanovesas

  1. (Xentiliciu) Vilanovés, de Vilanova d'Ozcos.

Referencies[editar]

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.