voltor

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ buɫˈto ], [ vuɫˈto ]; catalán occidental [ boɫˈto ], [ voɫˈto ], valencianu [ boɫˈtoɾ ], [ voɫˈtoɾ ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular voltor; plural voltors

  1. (Zooloxía) Utre (en xeneral).
  2. (Zooloxía) Utre (Gyps fulvus).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bulˈtu ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular voltor; plural voltors

  1. (Zooloxía) Utre (en xeneral).
  2. (Zooloxía) Utre (Gyps fulvus).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.