cuñada

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ða ]

Sustantivu[editar]

singular femenín cuñada, masculín cuñáu ; plural femenín cuñaes, masculín cuñaos

  1. (Parentescu) La hermana del esposu o la esposa.
  2. (Parentescu) La esposa del hermanu o la hermana.
  3. (Parentescu) La esposa del cuñáu o de la cuñada.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ða ]
Etimoloxía: Del llatín cognata.

Sustantivu[editar]

singular femenín cuñada, masculín cuñado; plural femenín cuñadas, masculín cuñados

  1. (Parentescu) Cuñada (hermana de la pareya).
  2. (Parentescu) Cuñada (pareya del hermanu/de la hermana).
  3. (Parentescu) Cuñada, concuñada (esposa del cuñáu o de la cuñada).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ða ]
Etimoloxía: Del llatín cognata.

Sustantivu[editar]

singular femenín cuñada, masculín cuñado; plural femenín cuñadas, masculín cuñados

  1. (Parentescu) Cuñada (hermana de la pareya).
  2. (Parentescu) Cuñada (pareya del hermanu/de la hermana).

Pallabres rellacionaes