i

De Wikcionariu
Mira tamién: I, 'i

Multillingüe[editar]

Lletra y grafía[editar]

  1. Símbolu del alfabetu llatín pa la lletra i minúscula.

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈi ]

Sustantivu[editar]

femenín singular i; plural is

  1. (Escritura) Novena lletra del alfabetu llatín asturianu, representada por i.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín et.

Conxunción[editar]

  1. Y.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Italianu[editar]

Forma d’artículu[editar]

  1. Forma masculina plural del artículu il.


Serbiu[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

Conxunción[editar]

i (Cirílicu: и)

  1. Y.