il

De Wikcionariu
Mira tamién: îl

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ il ]

Pronome[editar]

masculín il (plural ils)

  1. Pallabra que marca la tercer persona masculina singular nos verbos.

Usu

  • N'asturianu, esti pronome nun se correspuende col pronome él, sinón col morfema verbal qu'amuesa esa persona gramatical:
Il chantecanta (Lui il chanteÉl canta)

Pallabres rellacionaes


Italianu[editar]

Artículu[editar]

singular masculín il/lo (apostr. l'), femenín la (apostr. l'); plural masculín i/gli, femenín le

  1. El, artículu.