mano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Una mano.

Pronunciación y silabación: [ ˈma.no ]

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín manus.

Sustantivu[editar]

femenín singular mano; plural manes

  1. (Anatomía) Miembru final de la estremidá superior del cuerpu humanu, xuníu al restu pola moñeca y que termina en cinco deos.
  2. (Metroloxía) Barra normalmente puntiada que marca les hores, los minutos y los segundos nos relós, o la dirección norte-sur nos compases.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mano».

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈma.no ]
Etimoloxía: Del llatín manus.

Sustantivu[editar]

femenín singular mano; plural manos

  1. (Anatomía) Mano.

Llocuciones[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Esperanto[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Anatomía) Mano.


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaː.no ]

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín manus.

Sustantivu[editar]

femenín singular mano; plural mani

  1. (Anatomía) Mano.