mantaregu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ma(ŋ)n.taˈɾe.ɣu ]
Etimoloxía: De Mántaras + -egu.
Sustantivu[editar]
singular masculín mantaregu, femenín mantarega; plural masculín mantaregos, femenín mantaregues → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Mántaras, nel conceyu de Tapia.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín mantaregu, femenín mantarega, neutru mantarego; plural masculín mantaregos, femenín mantaregues → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de Mántaras, nel conceyu de Tapia.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.